„Nie chcielibyśmy bowiem, bracia,
abyście nie wiedzieli o ucisku,
którego doznaliśmy w Azji,
że bez miary i ponad siły zostaliśmy przygnieceni,
tak iż straciliśmy nawet nadzieję na uratowanie życia.
Więcej, pogodziliśmy się wewnętrznie z wyrokiem śmierci,
tak że przestaliśmy ufać sami sobie, a zaufaliśmy Bogu,
Temu, który wskrzesza umarłych”
(2 Kor 1,8-9).

Im większe przechodzisz doświadczenia,
tym bardziej oddawać się pod Bożą opiekę.
Żeby przetrwać.