„Panie, Ty mnie przenikasz i znasz,
Ty wiesz, kiedy siadam i wstaję,
z daleka dostrzegasz moje zamiary.
Widzisz, kiedy chodzę i odpoczywam,
znane są Ci wszystkie moje drogi.
Zanim jeszcze słowo pojawi się na moich ustach,
Ty, Panie, znasz je w całości.
Ze wszystkich stron mnie otaczasz
i kładziesz na nie swoją rękę.
Twoja wiedza o mnie jest zadziwiająca,
zbyt wzniosła, bym jej dosięgnął”
(Ps 139,1-6).

Bóg wie o mnie o wiele więcej, niż ja sam o sobie.