„Dlaczego widzisz źdźbło w oku swego brata,
a nie zauważasz belki we własnym?
Jak możesz mówić swojemu bratu:
Bracie, pozwól, że wyjmę źdźbło z twojego oka,
skoro sam we własnym oku nie widzisz belki?
Obłudniku, najpierw wyjmij belkę ze swego oka,
a wtedy przejrzysz i będziesz mógł wyjąć źdźbło,
które tkwi w oku twojego brata”
(Łk 6,41-42).

Dopiero zrozumienie swojego kiepskiego stanu duchowego
staje się początkiem duchowych przemian.

„Uczeń nie przewyższa nauczyciela.
Dopiero gdy się nauczy wszystkiego,
będzie jak jego nauczyciel”
(Łk 6,40).

Twoim celem jest dążenie
do bycia podobnym do Jezusa.

„Nie sądźcie, a nie zostaniecie osądzeni
i nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni.
Przebaczajcie, a będzie wam przebaczone.
Dawajcie, a będzie wam dane:
miarą dobrą, ubitą, utrzęsioną i przelewającą się
napełnią waszą kieszeń.
Jaką bowiem miarą mierzycie, taką i wam odmierzą”
(Łk 6,37-38).

Twoje nastawienie decyduje o twoim życiu.
Twoje nastawienie do innych
decyduje o nastawieniu Boga do ciebie.

„Jeśli kochacie tych, którzy was kochają,
co to za łaska?
Przecież i grzesznicy kochają tych,
którzy ich miłują.
Jeżeli dobrze czynicie tym,
którzy wam dobrze czynią,
co to za łaska?
Przecież grzesznicy postępują tak samo.
Jeżeli pożyczacie tylko tym,
od których spodziewacie się zwrotu,
co to za łaska?
Przecież grzesznicy pożyczają grzesznikom,
aby tyle samo odebrać”
(Łk 6,32-34).

W takim razie czym różni się
chrześcijanin od poganina?
Prawdziwa miłość
to okazywanie niezasłużonej łaski!

„Samuel jednak powiedział Saulowi: Przestań!
Oznajmię ci, co Pan powiedział do mnie tej nocy.
Saul zaś odparł: Mów!
Wtedy Samuel zapytał:
Chociaż wydawało ci się, że jesteś mały,
to czy nie stałeś się głową plemion izraelskich?
Czy Pan nie namaścił cię na króla nad Izraelem?”
(1 Sm 15-16-17).

Saul był wielki, ale czuł się mały.
Na początku.
Potem, gdy poczuł się wielki, stał się mały.
W Bożych oczach jesteś inny niż we własnych.
Im lepiej myślisz o sobie,
tym gorszy jest twój faktyczny stan.
Im bardziej zauważasz swój kiepski stan duchowy,
tym większą szansę dajesz Bogu,
aby zmieniał cię na lepsze.

„Zdrowi nie potrzebują lekarza,
lecz ci, którzy się źle mają.
Nie przyszedłem wzywać
do nawrócenia sprawiedliwych,
ale grzeszników”
(Łk 5,31-32).

Nie przyjmą wezwania do zmiany życia ci,
którzy uważają się za zdrowych.
Jak ty się masz?
Uważasz, że jesteś zdrowy duchowo?

„Wówczas jacyś mężczyźni
przynieśli na noszach człowieka,
który był sparaliżowany.
Starali się go wnieść i położyć przed Nim,
jednak z powodu tłumu nie mogli się przecisnąć.
Weszli więc na dach i przez strop spuścili go
wraz z noszami do środka,
wprost przed Jezusa.
Gdy zobaczył ich wiarę, oznajmił:
Człowieku, twoje grzechy zostały odpuszczone”
(Łk 5,18-20).

Z takimi przyjaciółmi łatwiej być zbawionym.
Zadaniem prawdziwego przyjaciela
jest przyprowadzać cię wprost do Jezusa.
A nie odprowadzać od Niego.
Twoim zadaniem jest przyprowadzać
twojego przyjaciela wprost do Jezusa.
A nie odprowadzać go od Niego.