„Naucz mnie spełniać Twoją wolę,
bo Ty jesteś moim Bogiem”
(Ps 143,10).

Jeśli wybierasz Boga, to przyjmij Jego wolę.

„Wskaż mi drogę, którą pójść powinienem,
bo do Ciebie wznoszę moją duszę”
(Ps 143,8).

Nie proś Boga o akceptację twoich planów.
Módl się o to, żeby Bóg pokazał ci Jego drogę dla twojego życia.

„Gdy duch we mnie słabnie, Ty znasz moją ścieżkę”
(Ps 142,4).

Gdy jestem w dołku,
gdy czuję się sam i nie mam siły zwrócić się do Boga,
On to widzi, słyszy i czuje.
I jest ze mną.

„On przysiągł Panu, ślubował Mocarzowi Jakuba:
Nie wejdę do swego domu,
nie spocznę na swoim posłaniu,
nie zmrużę swoich oczu, nie pozwolę spocząć powiekom,
aż nie znajdę miejsca dla Pana,
mieszkania dla mocarza Jakuba”
(Ps 132,2-5).

Najpierw trzeba zbudować mieszkanie dla Boga w swoim sercu,
a dopiero wtedy razem z Nim zbudujesz szczęśliwe życie.

„Jak są cenne dla mnie Twoje myśli,
Boże, jak bardzo ich wiele!
Gdybym je policzył,
byłyby liczniejsze od ziaren piasku.
Kiedy się obudzę, wciąż jestem przy Tobie”
(Ps 139,17-18).

Im więcej rozmyślasz o Bogu, tym bliżej Niego jesteś.

„Chcę kroczyć drogą nieskalaną
– kiedy do mnie przyjdziesz?”
(Ps 101,2).

Dążenie do doskonałości bez pomocy Boga jest niemożliwe.
Staje się możliwe tylko wtedy, gdy On cię wspiera.

„Zasadzeni w domu Pana,
rozkwitną na dziedzińcach naszego Boga.
Jeszcze na starość wydadzą owoc,
będą żywotni i pełni sił,
by świadczyć, że Pan, moja opoka, jest prawy
– nie ma w Nim nieprawości”
(Ps 92,14-16).

Gdzie zapuszczasz swoje korzenie?