„Nie będziesz odstępował, ani na prawo, ani na lewo,
od wszystkich tych słów, które ja dziś ci nakazuję.
Nie chodź za innymi bogami i im nie służ”
(Pwt 28,14).

Boża droga jest prosta, chociaż stroma.
Po obu stronach jest przepaść.
Skręcenie w lewo lub w prawo grozi upadkiem, a nawet śmiercią.
I to wieczną śmiercią.
Jeżeli będziemy ją lekceważyć, pójdziemy za innymi bogami.
Czymkolwiek by oni nie byli.

„Jeżeli więc będziesz pilnie słuchał głosu Pana, twego Boga,
przestrzegał i spełniał wszystkie Jego przykazania,
które ja ci dziś nadaję, wtedy Pan, twój Bóg,
wywyższy cię nad wszystkie narody ziemi.
Wszystkie te błogosławieństwa spłyną na ciebie
i spoczną na tobie,
jeżeli będziesz słuchał głosu Pana, twego Boga”
(Pwt 28,1-2).

Słyszymy głos Pana Boga, gdy czytamy Jego Prawo
– Jego przykazania.
Słuchamy głosu Pana Boga, gdy je przestrzegamy.

„Milcz i słuchaj Izraelu!
Dzisiaj stałeś się ludem Pana, twego Boga.
Słuchaj głosu Pana, twego Boga, spełniaj Jego przykazania i ustawy,
które ja ci dziś nakazuję”
(Pwt 27,9-10).

Z natury człowiek dużo mówi a mało słucha.
Również w czasie modlitwy, rozmowy z Panem Bogiem.
Ale jest to czas, który szczególnie powinniśmy poświęcać
na słuchanie Boga.

„Pan, twój Bóg, przykazał ci, abyś wypełniał te ustawy i nakazy.
Będziesz ich przestrzegał i wypełniał je
całym swoim sercem i całą duszą”
(Pwt 26,16).

Tak jak mamy kochać Pana Boga całym swoim sercem,
tak samo całym sercem mamy przestrzegać Jego prawo.
W służbę Bogu musi być w pełni zaangażowane nasze serce.
Wszystko, co robimy, mamy robić z miłości.

„I zmienił Pan, twój Bóg, przekleństwo w błogosławieństwo,
ponieważ umiłował cię Pan, twój Bóg”
(Pwt 23,6).

Pan Bóg nas kocha.
I najgorsze przekleństwa, klątwy, czary zamienia w błogosławieństwa.

„Niech sporządzi sobie odpis tego Prawa (…)
i niech je czyta przez wszystkie dni swego życia,
aby się nauczył lękać Pana, swego Boga”
(Pwt 17,18-19).

Jako grzesznicy nie szanujemy Boga.
Szacunku do Pana Boga trzeba się nauczyć.
Poprzez studiowanie Pisma Świętego.

„Będziesz słuchał głosu Pana, twego Boga,
i będziesz przestrzegał wszystkich Jego  przykazań,
które ja ci dziś nakazuję, abyś czynił to,
co jest słuszne w oczach Pana, twego Boga”
(Pwt 13,19).

Boży punkt widzenia jest punktem odniesienia
dla naszego postępowania.

„Gdy przekroczycie Jordan i zamieszkacie w ziemi,
którą Pan, wasz Bóg, da wam w posiadanie,
wtedy da wam odpocząć
od wszystkich waszych nieprzyjaciół dookoła
i będziecie mieszkali bezpiecznie”
(Pwt 12,10).

Dopiero w Królestwie Niebios nie będzie ani jednego
przejawu wrogości.
Będzie naprawdę bezpiecznie.

„Spójrz! Dziś daję wam błogosławieństwo i przekleństwo.
Błogosławieństwo – jeżeli będziecie słuchać przykazań Pana,
waszego Boga, które ja wam dziś dałem.
Przekleństwo – jeżeli nie będziecie słuchać przykazań Pana,
waszego Boga, i zejdziecie z drogi, którą ja dziś wam wskazałem”
(Pwt 11,26-28).

Pan Bóg chce nam błogosławić.
Chce nas uszczęśliwiać.
My też chcemy otrzymywać błogosławieństwa od Niego.
Ale najczęściej nie rozumiemy, że pierwszymi błogosławieństwami
są Jego przykazania.
Jeśli je odrzucimy, to nie będzie następnych.

„Każde miejsce, po którym będzie stąpać twoja stopa,
będzie wasze”
(Pwt 11,24).

Koniec z pielgrzymowaniem po obcych terenach.
Wreszcie na swoim!